Przedstawienie znanego scenografa i reżysera scen dramatycznych i lalkowych Marcina Jarnuszkiewicza, jest poetycką opowieścią o miłości rodzeństwa wystawionej przez złą macochę na wielką próbę. Aby uratować braci przemienionych w łabędzie, ich siostra Eliza musi utkać dla nich koszulki z pokrzywy. Czyni to z ogromnym poświęceniem, w pokorze i bólu, zachowując podczas pracy - jako konieczny warunek - całkowite milczenie. Trud Elizy został co prawda uwieńczony sukcesem, ale zabrakło jej czasu na ukończenie ubioru dla najmłodszego brata i jego szata pozostała bez jednego rękawa. Atutem tego przedstawienia zrealizowanego w konwencji żywoplanowo-lalkowej, jest jego kształt plastyczny - malarska, budująca poetycki nastrój scenografia, lalki, kostiumy, praca świateł i zharmonizowana z plastyką muzyka.