Napisana w 1960 r. "Kartoteka" uznawana jest za jeden z najważniejszych polskich dramatów powojennych. Podobnie jak większość sztuk Różewicza, posiada kompozycję otwartą, pozbawioną klasycznej akcji fabularnej i ciągłości czasowej, sceneria jest umowna, a bohater to człowiek anonimowy, o wielu twarzach, uniwersalny. Poeta - główna postać sztuki nie może wyzwolić się ze wspomnień. Dręczą go lęki, koszmary i obsesje związane z różnymi epizodami życia. Zgodnie z poetyką snu - pokój i łóżko, w którym leży dokonując rozrachunków z życiem, stają się we wspomnieniach ulicą, kawiarnią, szkołą, domem. Wyłania się z tego biografia pokolenia boleśnie doświadczonego przeżyciami wojny, a także czasów PRL-u. Spektakl zrealizowany jest w żywym planie z wykorzystaniem sugestywnych masek autorstwa Jadwigi Mydlarskiej-Kowal.

Przedstawienie na scenie dla dorosłych